Inleiding: bij vergissing is deel 1 in de rubriek Bisex verhalen terechtgekomen. Ik ga nu verder in de rubriek Hetero sexverhalen.
Barbara
Nadat ze de vuile vaat had opgeruimd, ging Barbara naast Oom Bob zitten op de geriefelijke zit-/slaapbank.
Dat deden ze altijd na het avondeten en dat keken ze samen naar de TV of, ‘als er niks aan was’ dan hadden ze gesprekken. Dat ging soms over de dingen van de dag, maar ook over diepere zaken of problemen waar Barbara ‘mee zat’.
Maar dit keer was het stil op de bank. Oom Bob was blijkbaar nog steeds boos op haar of teleurgesteld.
Dit duurde voort tot ze het niet meer uit kon houden en huilend vertelde ze hoe haar vriendin door haar vader gestraft was en dat ze dat liever had dan Oom Bob’s langdurige stilzwijgen.
Ze herinnerde zich nu nog, na 10 jaar, bijna letterlijk wat hij hier tegen in bracht:
“Maar meisje, een pak op je blote billen, dat kan echt niet. Ten eerste is dat door de wet verboden en ten tweede ben je een jonge meid van 18.”
Daar had ze toen op geantwoord dat als ze het zelf wilde en dat was zo, dat beide bezwaren er niet toe deden.
Oom Bob had toen nog een tijdje doorgepraat als Brugman, maar daar hield hij abrupt mee op toen hij met het feit geconfronteerd werd dat Barbara over zijn schoot was komen liggen.
Haar minirokje was daarbij bijna helemaal opgeschoven en daardoor had hij te kampen met de niet te vermijden aanblik van een paar prachtige
jongemeiden-billen, nauwelijks bedekt door een bikini-slipje.
Zij: Oom Bob, als u me nu geen billenkoek geeft, dan heb ik geen respect meer voor u”!
Hij: “nou jonge dame, als je er zo over denkt dan zul je het hebben ook”!
En toen was hij losgegaan. Eerst nog wat onhandig maar al gauw ‘in ritme’, voelde zij zijn grote stevige handpalm afwisselend en met toenemende ‘windkracht’ neerkomen op haar linker en dan weer op haar rechter bilhelft.
En dat was pijn, pijn en nog eens pijn. Maar ze piekerde er niet over hem te vragen er mee te stoppen. Dat was haar eer te na.
Door een waas zag ze achteromkijkend, oom Bob’s stevige rechter hand in de lucht en dan weer naar omlaag verdwijnend om zo voelde zij het maar al te goed, een harde landing te maken op haar achterwerk.
En toen, voor ze er erg in had, gebeurde het: het ondenkbaar vreselijke voor een jonge meid van 18 jaar: ze plaste in haar broek.
Of liever, broekje want meer dan een broekje op boeren-zakdoekformaat had ze niet aan. En dat was hier nou juist de ellende: alles stroomde recht vanuit haar kutje op oom Bob’s broek en het was niet zo’n klein beetje.
Wat er daarna gebeurd was wist ze niet goed meer; toen niet en nu nog steeds niet. Ze voelde alleen maar grote schaamte en de heftige wens door de grond te kunnen zakken om weg te kunnen zijn; weg uit Oom Bob’s aanblik.
Uiteindelijk hervond ze zichzelf weer een klein beetje op haar (logeer)kamer, maar die avond kwam ze niet meer te voorschijn.
Heel tactisch had oom Bob haar verder met rust gelaten en de volgende dag werd er ook niet meer over gesproken.
De rest van haar vakantie bij hem in Friesland had ze niet echt meer relaxt doorgebracht en het was voor de eerste keer dat ze met een zekere opluchting naar haar pleegouders was teruggekeerd.
Kort daarna begon haar eindexamen-jaar en daarna de periode van studie en werk.
Oom Bob had ze nooit meer opgezocht en nu, na al die jaren, vroeg ze zich af of dit gekomen was door haar drukke leven of zou misschien wat er die avond gebeurd was, onbewust een grote rol gespeeld hebben?
Van zijn kant had ze ook niets meer vernomen; misschien had hij ook zo zijn redenen gehad niets meer van zich te laten horen.
Maar daar zou ze natuurlijk nooit achter komen als ze nu niet iets deed wat ze al veel eerder had moeten doen: uitvinden of hij nog op hetzelfde adres in Friesland woonde en dan……
————————————————————————–
Het was al vrij laat in de storm- en regenachtige avond en hij had na een drukke dag in zijn tuin behoefte aan rust en een stevige borrel.
Hij bedacht wat een voorrecht het was om als 70-plusser lichamelijk nog zo in de weer te kunnen zijn.
Behalve zijn tuin had hij ook nog op afroep zijn dokterspraktijk. Dat was vooral voor de oudere mensen die aan hem als huisarts gehecht waren en liever niet naar zijn jonge opvolger toegingen.
Zijn gedachten hierover werden ineens verstoord doordat de bel ging.
Hij had de gordijnen dicht gedaan en dus had hij niet kunnen zien dat er iemand in de richting van zijn voordeur was gelopen.
Hij stond op, liep de gang in en deed open.
Voor hem stond een adembenemend mooie, maar kletsnatte jonge vrouw die hem ergens wel bekend voorkwam, maar die hij niet precies kon traceren.
“Neemt u me niet kwalijk dat ik u zo laat op de avond stoor, maar ik heb op weg hier naartoe autopech gekregen en het was toen al te laat om nog een garage te bellen.”
Deze zin werd gedragen door een stem die even mooi klonk als haar bezitster er uit zag, ook al was ze door en doornat.
Reagerend op zijn verbaasde blik zei ze: “natuurlijk ben ik u een verklaring schuldig dat ik juist bij u aanbel, maar Oom Bob, ik wilde u niet alleen bezoeken vanwege mijn autopech, maar ik was echt op weg naar u toe omdat ik u heel graag weer wilde zien”!
En toen na het ‘oom Bob” tot hem doordrong wie er voor hem stond, had hij van haar al een dikke zoen te pakken.
Behoorlijk in de war van deze plotselinge gebeurtenissen, vergat hij haar uit te nodigen verder naar binnen te komen.
Daarom nam Barbara het initiatief door hem te vragen of ze verder mocht komen. Natuurlijk mocht dat en even later stonden ze onwennig tegenover elkaar in zijn woonkamer..
Even wisten beiden niet wat ze moesten zeggen of vragen; het was even te veel.
Maar toen zag zijn nog steeds scherpe doktersblik hoe zij huiverde in haar doornatte kleren en had hij een goede aanleiding om het initiatief te nemen.
Hij wees haar de badkamer, gaf haar een badjas en twee baddoeken mee en zei dat als ze klaar was dat er dan een lekkere warme borrel op haar zou staan te wachten.
Barbara nam de tijd om onder de weldadige douchestralen weer op verhaal te komen en te overdenken hoe ze het nu verder zou gaan aanpakken.
Ze wist wat ze van hem wilde en ook hoe ze dat zou kunnen bereiken, maar dan moest hij wel meewerken. En of dat zou lukken, wist ze van tevoren natuurlijk niet.
Toe ze uit het douche-gedeelte stapte, droogde ze zich af met de ene baddoek die hij har had gegeven (een saaie) en drapeerde zich in de andere.
En zo gehuld-of liever onthuld-kwam ze Oom Bob’s woonkamer binnen.
Voorspelbaar begon hij over de badjas die hij had meegegeven, maar dat wimpelde ze af door te zeggen dat die haar veel te groot was en dat ze daar wel in kon wonen.
Dat kon ze bepaald niet in haar baddoek die, zo zag hij, het bovenste deel van haar borsten vrij liet en aan de onderkant tot even over haar schaamstreek reikte.
Zij zag hoe hij niet wist waar hij moest kijken en daar speelde ze nog even verder op door. Ze pakte een eetkamer stoel en ging recht tegenover hem zitten.
Toen begon ze over de aanleiding van haar bezoek: dat ze hem een week eerder in Amsterdam had gezien, dat ze sindsdien steeds aan hem had gedacht en dat ze zich nu schuldig voelde dat ze na haar laatste vakantie bij hem. nooit meer contact had opgenomen.
Van zijn kant vertelde hij dat hij tot op de dag van vandaag regelmatig aan haar had gedacht en dan speciaal de vakanties die ze bij hem had doorgebracht.
Dat was voor Barbara de springplank naar de incidenten in haar laatste vakantie bij hem.
Dat werd een hele biecht waarin ze hem toevertrouwde dat ze nog steeds warme gevoelens voor hem had en dat ze hem altijd als een vervangende vader had beschouwd,ook nu nog.
Zij: “Lieve Oom Bob, ik vind nog steeds na al die jaren, dat we toen niet hebben afgemaakt wat er had moeten gebeuren. Door mijn onbeheerste gedoe heb ik u toen helemaal ondergeplast en hebt u de bestraffing die u voor mij in petto had, niet af kunnen maken. En daar kan ik alleen maar dit aan toevoegen….”
En terwijl Barbara dit zei liet ze haar baddoek vallen en knielde voor haar Oom Bob neer.
Ze legde haar handen op zijn bovenbenen, streelde ze zachtjes en vroeg zachtjes: “Oom Bob, neem me alsjeblieft over de knie en maak af wat u toen begonnen bent.”
Omdat hij perplex zonder een woord uit te brengen geen vin verroerde, nam ze net zoals 10 jaar eerder zelf weer het initiatie.
Ze stond op in de volle glorie van haar vrouwelijke naaktheid pal voor zijn wijd opengesperde ogen, legde haar handen op zijn schouders, bukte zich om hem vol op zijn mond te kussen en liet zich toen zakken over zijn schoot.
Oom Bob zat zich dit keer niet op de bank, zoals toen, maar in een comfortabele leunstoel. Voor Barbara betekende dit dat ze nu geen ondergrond meer had buiten de schoot van Oom Bob en dat ze steun moest zoeken met haar handen op de vloer. Met haar lange benen had ze aan de andere kant van oom Bob’s schoot contact met de vloer.
Waar ze als meisje van 18 niet aan had gedacht, deed ze nu wel: ze deed schijnbaar toevallig, haar benen uit elkaar met de bedoeling Oom Bob een kijkje te geven in haar ‘allerbinnenste’.
Dat dit lukte hoorde ze aan zijn plots ingehouden adem. Ze had zich daar gisteren nog helemaal geschoren dus was alles maar dan ook alles pal onder zijn ogen in full-colour en 3-D te zien.
Zij: “Oom Bob, ik ben nu een grote meid, dus hoeft u zich niet in te houden en bovendien moet ik u met rente een heel lang uitgestelde bestraffing nabetalen”.
Na dit alles had Oom Bob zich voldoende herpakt om doeltreffend aan de slag te gaan.
Hij had genoeg jonge vrouwen in zijn huisartsenpraktijk gehad om te weten hoe het daaronder bij hen werkte, maar een dergelijk mooie jonge vrouw en dan ook nog in deze situatie, nee dat had hij nog niet bij de hand gehad.
Dat had hij letterlijk nu wel en daarom liet hij het zich naar hartelust “smaken’.
Zijn linkerarm had hij om haar borstgedeelte gedrapeerd, zijn rechterhand streelde een paar minuten het prachtige heuvellandschap met daartussen een glimp van de geheime vallei. Die werd echter door zijn strelingen steeds minder geheimzinnig omdat zij om hem toe te laten haar dijen nog verder uit elkaar deed dan eerst al het geval was.
En daarom kon hij in alle open- en blootheid zien dat ze zich ook daar goed geschoren had; rond haar anus was geen enkel haartje te zien.
Dat dit ook het geval was rond haar kutje, had hij al eerder gezien toen ze in al haar prachtige naaktheid vlak voor hem had gestaan om even later over zijn schoot te gaan liggen.
Barbara inmiddels, genoot van zijn strelingen. Niet dat hij zachte handen had, integendeel, maar juist het gevoel van zijn schuurpapieren handpalmen en vingers, wond haar op.
Ze voelde zich natter en natter worden, maar dit keer niet van haar urine of van de regen maar van het vocht dat nu uit haar kutje kwam.
Oom Bob merkte dat natuurlijk ook en als teken dat ook hij nu in the mood kwam zei hij: “zo, zo, meisjes die steeds weer nat worden zijn wel heel erg ondeugend en die moeten extra hard gestraft worden, vind je niet, Barbara?”
Zij: ‘Ja, oom, geef me alsjeblieft een gigantisch pak op mijn billen, zolang als u dat kunt volhouden”.
———————————————————————
De rest kunt u lezen in deel 3. Reacties zullen me aanmoedigen hiermee door te gaan.
Liefs,
Barbara