Simone was een meisje dat ervan hield om buiten te zijn. Ze kon niets beters bedenken om te doen dan iedere dag in de natuur te zijn. De natuur in zich opsnuiven, heerlijk met planten bezig zijn in haar tuin, dat soort dingen gaven haar die innerlijke rust die ze zo graag hebben wilde. Het was fantastisch om te doen, het gaf haar een doel, ze leerde hoe ze zich op iets kon concentreren en werd er ook nog eens vrolijk van. Als uitlaatklep ging ze ieder weekend naar de bossen, om daar te gaan hardlopen of te fietsen, waar ze op dat moment maar zin aan had. Ook het afgelopen weekend was ze weer in de bossen te vinden, ditmaal op haar fiets. Ze reed over paadjes die door mensen waren aangelegd door middel van dwars door de natuur heen rijden, net zolang tot er niets meer groeide en er een wonderbaarlijk pad tevoorschijn kwam, een uitdaging voor iedere mountainbiker. Je wist namelijk nooit met wat voor ondergrond je te maken kreeg. Simone was helemaal in haar zone en genoot van de natuur om haar heen en had verder geen aandacht voor andere mensen die er in de buurt waren. Ze ging altijd op Zaterdag, want om één of andere reden was het altijd heel rustig in die bossen op die dag, vooral de afgelopen maanden. Simone las dan ook nooit kranten en keek al helemaal geen televisie en wist dus niet dat er al maanden een verkrachter in de bossen rondsloop.
Ze reed gewoon zoals ze altijd reed en had al die tijd gewoon heel veel mazzel gehad niet door de verkrachter gepakte te zijn. Tot die ene Zaterdag dan. Ze ging een bochtje om en moest daarvoor om een groepje bomen rijden. Ze was rechts af gegaan, omdat daar een nieuw pad liep dat ze nog niet kende. Tussen die bomen zaten een heleboel struiken en je kon dan ook niet goed zien wat erachter lag. Ze verminderde snelheid en reed de bocht om, toen er als uit het niets iets tegen haar aansprong en haar zo tegen de vlakte werkte. Ze knalde met haar hoofd tegen de grond, gelukkig had ze een helm op en was er geen schade. Ze keek op en over haar lichaam heen lag een ander lichaam, het lijf van een man met een masker. Hij drukte haar wat steviger tegen de grond, zodat hij er zeker van was dat ze hem niet zou kunnen slaan. Met zijn benen hield hij haar benen strak tegen de aarde gedrukt, zodat een knietje uit den boze was. Ze kon het wel proberen, maar er kwam geen beweging in haar lijf. De man leek precies te weten wat hij moest doen. Heel behendig gleed hij van haar lijf af en draaide haar op haar buik, trok haar armen achter haar rug en bond hier iets om vast wat touwen bleken te zijn. Ze kon op dat moment haar kansen om te ontsnappen wel vergeten, maar toch wilde ze daar niets van weten. Ieder klein foutje zou ze aanpakken om weg te komen, of althans een poging te wagen om te ontsnappen, wat natuurlijk niet gemakkelijk zou zijn.
Ze voelde hoe hij haar omhoog trok en meenam naar een plek ergens dieper in de bossen. Ze kon natuurlijk wel gaan gillen, maar ze wist dat als ze dat zou doen ,hij haar waarschijnlijk nog meer pijn zou gaan doen, hoewel hij tot op dat moment verbazingwekkend zachtzinnig met haar was. Daar zou echter wel verandering in gaan komen. Hij gooide haar ergens tussen de bosjes neer, waar ze een tent met camouflage kleuren zag staan. Hij werkte haar daar naar binnen en sloot de rits achter hen, om daarna een andere rits te openen, namelijk die van zijn broek. Daaruit haalde hij een behoorlijke pik, daar moest Simone wel even van slikken. Onder andere omstandigheden zou ze het een heerlijke leuter hebben gevonden, op die bewuste Zaterdag vond ze het een groot, gevaarlijk wapen. Hij zat weer op haar benen en trok haar broek uit. Ze had zo’n strak wielrennersbroekje aan, waardoor haar billen maar ook haar kutje zalig goed zichtbaar waren, niet alleen omdat het erg strak zat maar ook omdat ze er nooit ondergoed onderaan deed. Dat vond ze te zweterig. Misschien had dat die kerel wel aangetrokken, had hij haar al een tijdje weten te bespieden. Ze wist niet hoe of wat maar dat ze bang was, dat was zo ongeveer de enige zekerheid die ze op dat moment voor zichzelf vast kon stellen. Ze probeerde hem nog van zich at te schoppen, maar de man was simpelweg te zwaar. Hij keek naar haar mooie kutje en trok de schaamlippen bruut van elkaar en drukte eerst zijn gezicht tussen haar benen. Hij trok het masker een stukje omhoog zodat hij vrij met zijn tong aan haar kut likken kon. Dit eenmaal gedaan kwam hij weer overeind en greep zijn lul vast en met een gemeen klinkende lach trok hij aan zijn pik en klom over haar heen. Ze was verstijfd van pure angst. Hij trok haar helm van haar hoofd en genoot van de lange zwarte haren die vrij kwamen, die dansten terwijl ze op de vloer vielen.
Hij trok haar shirtje kapot en keek naar een paar overheerlijke volle tieten, waar hij overheen hing te kwijlen. Hij likte het kwijl eraf en zoog in het proces ook nog eens aan haar lekkere tepel, waarna hij zich op haar poesje ging richten. Hij drukte zijn dikke pik tussen haar schaamlippen door in haar prachtige doos en propte hem er hard in. Haar kutje was een beetje vochtig geworden van het zweten op de fiets en daar had Simone een beetje geluk mee, want zo een dikke leuter in je kutje gedrukt krijgen terwijl het daar beneden allemaal heel erg droog was, dat zou heel erg veel pijn gaan doen en dat kon ze er op dat moment absoluut niet bij hebben. Dan zou ze helemaal instorten.. Ze wilde nog een beetje vechtlust overhouden. Hij begon haar hard te neuken en zodra ze een klein beetje aan het tegenstribbelen was, sloeg hij haar zo in haar gezicht, met de platte hand, maar maakte een vuist om haar te laten zien dat ze bewusteloos ook wel te neuken was. Ze ademde zwaar, hyperventileerde bijna en moest zich heel erg gaan focussen om niet flauw te gaan vallen. De man beukte diep in haar en zijn zware lijf kwam bij iedere stoot hard op haar lichaam neer. Hij was zwaar en gespierd, dat kon ze duidelijk voelen . Hij pompte nog dieper in haar, zijn ballen raakten haar lichaam aan. Dan ineens trok hij zijn pik uit haar kutje en draaide hij haar op haar buik. Ze voelde de zware bui al aankomen en wist wat er gebeuren ging. En inderdaad, haar billen werden wild van elkaar getrokken. Hij greep haar zitvlees ferm vast en propte zijn pik tussen die mooie billen, recht in haar strakke, nog nooit geneukte en dus maagdelijke anus. Ze gilde het uit, alle kracht die ze nog in haar lijf had zitten had ze ervoor nodig om die ijzige schreeuw, een noodkreet van pijn uit haar lijf te persen. Daarna liet ze zich als een slappe vaatdoek vallen en deed de man wat hij doen moest. Hij greep haar billen nog harder beet, sloeg erop en spuugde op Simone en wist dat hij gewonnen was. Eigenlijk was de gein er voor hem op dat moment wel af. Sneller en dieper pompte hij in haar geile kontje en spoot haar kontje helemaal vol. Ze voelde het warm worden van binnen en vond het vreselijk, maar ze kon er niets tegen doen. De man kwam een stukje overeind, deed zijn broek weer dicht en mompelde iets. Het was duidelijk te horen dat hij niet blij was. Hij opende de tent weer en trok Simone naar buiten en maakte daar haar handboeien los. “Nu wil ik dat je gaat rennen,” zei hij met een zware stem. “Ik kom achter je aan na 30 seconden en als ik je te pakken heb, voor je bij je fiets bent en weg hebt kunnen rijden, ben je weer van mij en ga ik nog vel wredere dingen met je doen.” Dit was haar kans, Simone zette het op een rennen zoals ze nog nooit gerend had. Takken zwiepten in haar gezicht en lieten gestriemde sporen van bloed na. Ze keek de hele tijd op haar horloge, de dertig seconden waren ook zo voorbij en ze keek niet over haar schouder, uit angst dat ze erachter zou komen dat de man veel sneller dan haar zou zijn.
Ze rende en rende en wist ongeveer wel welke richting ze uit moest. Steeds leek ze even te struikelen maar ze wist haar balans te behouden en haar snelheid heel snel te herstellen. Ze had het idee dat hij vlak achter haar rende. Dat hij nog één stap hoefde te doen om zijn adem in haar nek te kunnen voelen. Simone’s benen voelden zwaar en haar anus en kutje deden zeer, maar ze wist dat ze voor haar leven aan het rennen was, dus zette ze de pijn opzij en zag ze ineens haar fiets liggen, een paar meter van haar vandaan. Ze rende nog even heel hard en sprong naar de fiets , trok het ding zo snel als ze kon overeind en reed weg. Ze lette niet meer op de natuur, op alle mooie geluiden en alle schitterende planten. Ze reed en reed, tot ze eindelijk over haar schouder durfde te kijken en ver achter zich de man zag staan. Hij zwaaide met iets in zijn handen. Ze stopte en keek goed. Het was haar helm. Ze dacht er verder niet bij na en ging weer weg, zo snel mogelijk om nog sneller bij haar huis te kunnen komen.
Ineens sloeg haar hart een paar slagen over, zodra ze in de auto zat, haar fiets had vastgemaakt en weg was gereden. In haar helm had ze haar naam, adres en zelfs normale en mobiele nummer genoteerd, voor het geval ze hem kwijt zou raken en iemand hem zou vinden. Ze kon zichzelf wel voor haar kop slaan. Maar ze dacht meteen verder, reed door naar het politiebureau en daar deed ze aangifte en vertelde er meteen het verhaal van de helm bij. Ze was opgelucht dat ze nog zo snugger was om dat te bedenken. Nu zouden ze die gast vast wel snel te pakken hebben, dat wist ze haast wel zeker. Ze konden gewoon haar huis in de gaten houden en hem dan oppakken, zodra hij haar weer zou willen proberen te verkrachten. Maar de man kwam nooit langs, hij was ook niet dom. Hij had haar adres en zou gewoon lang genoeg wachten tot hij weer in haar leven kon komen. Langzaam maar zeker voelde ze zijn aanwezigheid naderen, alsof het gewoon in de lucht hing. Gelukkig Was Simone ditmaal voorbereid op een nieuwe aanval, wanneer die ook zou komen.